CzerwoneDiabły

Cała historia rozpoczyna się w 1910 kiedy to Manchester United przenosi się na Old Trafford ze swojego starego stadionu przy ulicy Bank Street w Clayton. Miejsce budowy stadionu wybrał prezes United - pan John Henry Davies. Obiekt zaprojektował słynny szkocki architekt Archibald Leitch. Koszt wybudowania stadionu opiewał na gigantyczną wówczas sumę 60 tysięcy funtów, budowę ukończono w 1909 roku.

" Najatrakcyjniejszy, najprzestronniejszy i najbardziej niezwykły stadion jaki kiedykolwiek widziałem. Jako boisko piłkarskie jest bezkonkurencyjny na świecie, to jest zaszczyt dla Manchesteru oraz dom drużyny, która może czynić cuda" - te słowa zostały napisane w "Sporting Chronicle", w dniu otwarcia stadionu; 19-stego lutego 1910 roku. Najprawdopodobniej te słowa przyczyniły się do nadania stadionowi miana "Teatru Marzeń", jednak tego określenia dużo później użył Bobby Charlton.

W meczu otwarcia Manchester United zagrał z Liverpoolem. Na stadionie zgromadziło się 45,000 tysięcy widzów, niestety drużyna Czerwonych Diabłów uległa Liverpoolowi 4 : 3. W 1911 i 1915 roku na stadionie odbyły się finały FA Cup. Rekord frekwencji na Old Trafford został ustanowiony 25 marca 1939 roku kiedy to na spotkanie półfinałowe Pucharu Anglii, pomiędzy Wolverhampton Wanders a Grimsby Town przyszło aż 76 962 tysięcy kibiców. 

W czasie II wojny światowej, 11 marca 1941 roku, trybuny i płyta boiska została poważnie uszkodzona podczas nalotu niemieckiej Luftwaffe. Drużyna United musiała w latach 1946-1949 korzystać ze stadionu Maine Road należącego do lokalnego rywala Manchesteru City. Stadion odbudowano i 24 sierpnia 1949 rozegrano pierwszy mecz. Manchester przegrał wtedy z Boltonem 0:3. Stadion Old Trafford był areną zmagań drużyn narodowych w 1966 roku, kiedy odbywały się na nim mecze w ramach Mistrzostw Świata. W 1996 roku odbywał się tu również mecze w ramach Euro 96' Teatr Marzeń stopniowo modernizowano, najpierw zawieszono nad nim z trzech stron dach (jedna strona była zakryta od początku), niestety nie dodał on uroku całej konstrukcji, gdyż nie był nowoczesny. W kolejnych latach powiększano trybuny, gdyż United szybko zdobywał popularność, obecnie na stadionie mieści się 67 750 tysięcy kibiców. Aby móc wejść na stadion potrzebny jest nam oczywiście bilet, aby go zdobyć musimy stać wręcz w kilometrowych kolejkach, najlepiej jest go zarezerwować na długi czas przed terminem.

» Przed finałem LM w 2003 r.

Murawa Old Trafford wygląda prawie ciągle tak samo przez cały rok. Boisko ma 106 metrów długości i 64.9 metra szerokości. Trawa - "Kentucky Blue" została sprowadzona z USA. Jest ona przystosowana do trudnych warunków pogodowych i nie potrzebuje dużo słońca, dlatego więc bez problemu rośnie przez cały rok. Trawa koszona jest w zależności od pory roku: od kwietnia do listopada 4 razy w tygodniu, a od października do marca raz w tygodniu. Obsługa kosząca trawę ma do przejścia za każdym razem 8 mil. Aby murawa była lepiej nawodniona, został zainstalowany specjalny system nawadniający, który wytryskuje wodę na 22.5 cm w górę. Przez jedną minutę spryskiwania zostaje zużyte około 260 litrów wody. Część z niej się zwraca, gdyż pod powierzchnią zainstalowany jest system rurek odprowadzających wodę nie zatrzymaną przez trawę. Już od dawna mecz na Old Trafford nie został odwołany z powodu złych warunków atmosferycznych. Zawdzięcza się to m.in. dobrej obsłudze, ale w głównej mierze systemowi podgrzewania płyty boiska.

28 maja 2003 roku na Old Trafford został rozegrany finał Ligi Mistrzów. Stanęły naprzeciwko siebie dwie włoskie drużyny - AC Milan i Juventus Turyn. Wygrali Mediolańczycy w karnych wynikiem 3-2. Stadion zyskał wtedy nowe określenie a mianowicie - "Teatr Futbolu". Stadion dzieli się na cztery trybuny: 

The North Stand - Północny sektor Old Trafford został powiększony w 1996 roku do 25 tys. miejsc. Jest to olbrzymia, trzykondygnacyjna konstrukcja, użyto do jej budowy 4 tys. ton żelaza i 4,5 tys. ton betonu. Trybuna ma wysokość 200 stóp, posiada 4 wieże i największy w Europie dach wspornikowy. Masywne wieże wznoszące się nad boisko zastraszają przeciwnika. Przy konstrukcji dachu wykorzystano 58-metrowy wspornik. To najdłuższy tego typu element na Świecie zastosowany przy budowie trybuny na stadionie piłkarskim. 

» Tak wygląda bilet na mecz

The South Stand - Główna część Old Trafford, południowy sektor wyznaczono tutaj znaczny obszar zawierający krzesełka wyposażone w panele dla prasy. South Stand posiada również trybunę dla managerów, kierowników klubu, dyrektorów, luksusowe restauracje oraz apartamenty członków zarządu. Tutaj, nachylanie miejsc siedzących jest pod innym kątem niż na reszcie stadionu, przez co jest nieznacznie niżej niż na pozostałych sektorach. Co ciekawe, pierwsze 20 rzędów krzeseł wszystkich części są poniżej poziomu ulicy. W telewizji rzadko widać ten sektor południowy, ponieważ są tam żurawie i suwnice z kamerami skierowanym na północ. Tunel dla piłkarzy był kiedyś na środku stadionu, ale w 1993 roku został przeniesiony na róg pomiędzy sektorem południowym, a zachodnim 

The East Stand - Wschodni sektor, dawniej znana jako Scoreboard End (tablica wyników końcowych), z powodu wielkiej tablicy, która mieściła się tu do późnych lat 60-tych, kiedy to zamontowano elektroniczną. Ostatnio zastąpiono ją dwoma nowoczesnymi, elektronicznymi w rogach części północnej. Trybuna jest przeznaczony dla fanów United, jak również dla kibiców przyjezdnych oraz dla niepełnosprawnych. Kibice gości zawsze mogą liczyć na 3 800 miejsc. Na europejskie puchary limit jest zwiększany o kolejne 3 tys. miejsc. Był to ostatni sektor Old Trafford, w którym były miejsca stojące. Ze względów bezpieczeństwa w 1993 roku zostały zamontowane krzesełka. W wyniku rozbudowy stadionu dodano drugą kondygnację na końcu wschodniej trybuny w styczniu 2000 r. 

» Sir Bobby Charlton przed finałem LM

The West Stand - Zachodnia trybuna zwana Stretford End. Kiedy jeszcze nie było miejsc siedzących, Stretford End był falującą "masą" prawie 20 000 stojących fanów United, którzy należeli do najgłośniejszych w Wielkiej Brytanii. Zostało raz zmierzone, że wrzask tłumu był głośniejszy niż startujący Jumbo Jet! Stary taras został zlikwidowany w 1993 r., a postawienie nowej trybuny kosztowało ponad 10 milionów funtów. W kwietniu 2000 r. została wybudowana druga kondygnacja z siedzeniami, zwiększając pojemność do 67 750. W części zachodniej jest miejsce dla rodzin. Wraz z rodzicami i dziećmi, kibicującymi Man Utd zasiadają rodziny kibiców zespołu gości. Uczyniono tak, gdyż ma to zapobiec późniejszej agresji młodzieży oraz uczuć kulturalnego dopingu i życia w przyjaźni z innymi kibicami. Na rogu w dole The West Stand, jest szatnia zawodników, tunel i pokój wypoczynkowy. W skład długoterminowego planu rozbudowy stadionu wchodzi przebudowanie części południowej na wzór części północnej i wypełnienie rogów, co zwiększy pojemność stadionu do 90 tys. W rozbudowie stadionu przeszkodami mogą być pobliski Bridgewater Canal oraz linia kolejowa, które ograniczają miejsce wokół stadionu. Na razie nie ma żadnych planów rozbudowy stadionu w najbliższej przyszłości. 

» Klubowy Megastore

Drugim etapem naszej wycieczki jest muzeum w całości poświęcone naszej ukochanej drużynie. Znajduje się ono w północnym sektorze. Zwiedzanie muzeum Manchesteru United zaczyna od wielkiej sali z trofeami klubu. Znajdują się w niej wszystkie trofea, które klub wywalczył począwszy od 1908 roku aż po ostatni tytuł mistrza Anglii. Idąc dalej można podziwiać najróżniejsze pamiątki związane z "Czerwonymi Diabłami". Jedną z ciekawszych ekspozycji stanowi prezentacja emblematu i koszulek MU począwszy od założenia klubu. Tutaj swoje gabloty mają najważniejsi piłkarze w historii "Red Devils". Kolejnym punktem naszej wycieczki do muzeum jest pomieszczenie upamiętniające tragedię lotniczą która miała miejsce 6 lutego 1958 roku, gdzie zginęło wielu wspaniałych piłkarzy. Ciekawą wystawę stanowi ekspozycja poświęcona sezonowi 1998/1999 w którym to Manchester United zdobył potrójną koronę. Wielbiciele cyberprzestrzeni mogą odbyć wirtualną podróż po Man-U-Net. Jest to ogromna baza danych, gdzie można znaleźć szczegóły o każdym graczu i o dowolnym meczu podczas dowolnego sezonu w wykonaniu Manchesteru United. Używając monitora wrażliwego na dotyk można wywołać swój ulubiony moment z meczu w wykonaniu Man Utd, wejrzeć w statystyki swojego ulubionego piłkarza. Pod trybunami Old Trafford znajduje się także nowoczesna sala kinowa. 

Kolejnym a zarazem ostatnim punktem naszej "wirtualnej wycieczki" jest klubowy Megastore, chyba nikomu nie trzeba wyjaśniać, że można się w nim zaopatrzyć w klubowe gadżety taki jak klubowe koszulki, kubki, breloczki i tak można by wymieniać w nieskończoność. Powierzchnia klubowego megastore zajmuję 18 tysięcy stóp kwadratowych. Tu kończy się nasza wycieczka, która zapewne była niezwykłym przeżyciem.